- Szczegóły
- Natalia Wyrzykowska
- Kategoria: Kalendarium
- Odsłony: 535
Nie przychodzę ani uczyć dzieci, ani też ich bawić. Przychodzę śpiewać z nimi.
Maria Konopnicka
Kalendarium życia i twórczości Marii Konopnickiej
23.05.1842: Nasza Patronka przychodzi na świat w Suwałkach, jako jedna z sześciorga dzieci Józefa Wasiłowskiego i Scholastyki z Turskich.
1849 r.: Rodzina Wasiłowskich przenosi się do Kalisza. Tutaj, na Warszawskim Przedmieściu, w mieszkaniu na parterze Pałacu Puchalskich (przy dzisiejszym pl. Jana Kilińskiego 4) Maria spędzi dzieciństwo i wczesną młodość.
1854 r.: Umiera Scholastyka Wasiłowska – matka poetki. Ojciec, wybitny prawnik i działacz społeczny, wychowuje dzieci samotnie, w duchu patriotyzmu i poszanowaniu dla religii. Dba o wszechstronny rozwój najzdolniejszej ze swych córek, zapoznając ją m.in. z twórczością oficjalnie zakazanych romantyków: Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego.
1855–1856: Maria wraz z siostrą trafia na pensję do sióstr sakramentek w Warszawie. Poznaje tam Elizę Orzeszkową. Pisarki będą się przyjaźnić aż do przedwczesnej śmierci Marii.
1862 r.: Ślub z Jarosławem Konopnickim herbu Jastrzębiec, zubożałym ziemianinem, starszym od Marii o 12 lat. Małżonkowie zamieszkają w majątku Bronów pod Łęczycą.
15.02.1863 r.: Rodzina Wasiłowskich i Konpnickich doświadcza kolejnej wielkiej straty. Jedyny brat Marii, Jan - student politechniki w Liège, ginie w powstaniu styczniowym, w pierwszej potyczce swojego oddziału. Poetka żegna się z bratem słowami: Biedny chłopcze! żołnierzu małoletni, nie pożegnany na bój, nie błogosławiony!
1863 r.: W obawie przed represjami ze strony władz carskich Konopniccy wraz z malutkim synkiem Tadeuszem udają się na emigrację do Wiednia i Drezna, z której wracają do kraju w połowie 1864 roku.
Rozczarowana małżeństwem Konopnicka ucieka w świat literatury i coraz więcej czasu poświęca na rozwój własnego warsztatu pisarskiego.
1870 r.: Poetka debiutuje wierszem W zimowy poranek, który publikuje pod pseudonimem „Marko”.
1876 r.: Na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” ukazuje się cykl lirycznych wierszy W górach.
1877 r.: Poetka wraz z dziećmi przenosi się do Warszawy, gdzie mieszka do 1890 r., jednocześnie rozwijając swoją działalność literacką i publicystyczną.
.
Lata 80-te: Praca w redakcji czasopisma dla kobiet pt. „Świt”, współpraca z tygodnikiem „Bluszcz”.
Powstają kolejne nowele, m.in. Dym, Nasza szkapa, Miłosierdzie gminy.
1882 – 1884: Podróże po Europie: Austria, Szwajcaria, Francja, Włochy, Czechy.
1884r.: Konopnicka publikuje pierwsze zbiory wierszy dla dzieci. Pozbawione dydaktyzmu, tryskające humorem utwory ujmują urodą języka i szybko zyskują popularność.
1889 r.: Początek głębokiej i trwającej aż do śmierci przyjaźni z Marią Dulębianką.
1890r.: Publikacja noweli pt. Mendel Gdański. W utworze tym Konopnicka wyraża swój protest przeciwko antysemityzmowi.
1893 – 1903: Poetka publikuje kolejne utwory dla dzieci: O Janku Wędrowniczku, O krasnoludkach i sierotce Marysi, Na jagody.
1901/1901: Przebywając za granicą, Konopnicka koordynuje międzynarodowy protest przeciwko brutalnym działaniom antypolskim w zaborze pruskim.
1903 r.: W 25-lecie działalności literackiej i społecznej Konopnicka w darze od narodu otrzymuje dworek w Żarnowcu.
1908r.: W ramach protestu przeciwko germanizacji w zaborze pruskim Konopnicka pisze Rotę.
1910 r.: Po raz kolejny ujawnia się społeczna pasja Konopnickiej. W poemacie epicki Pan Balcer w Brazylii podejmuje ona problem emigracyjnej tułaczki chłopskiej.
08.10.1910 r.: Przebywając we Lwowie, poetka nagle zapada na zapalenie płuc. Wkrótce umiera.
11.10.1910r.: Pogrzeb Marii Konopnickiej na lwowskim cmentarzu Łyczakowskim gromadzi 50 tys. osób i przeistacza się w manifestację patriotyczną. Poetka zostaje pochowana w Panteonie Wielkich Lwowian.
1957 r.: Powołanie Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu.
1973 r.: Powstaje Muzeum im. Marii Konopnickiej w Suwałkach.
